26 grudnia obchodzone jest wspomnienie świętego Szczepana, pierwszego męczennika.
Święty Szczepan został wybrany na jednego z siedmiu diakonów, którzy mieli pomóc Apostołom w głoszeniu Ewangelii. Nieznane są jednak jego wcześniejsze losy. Według Dziejów Apostolskich szczególnie odznaczył się swoją posługą dla Boga. Nauczał zgodnie ze Starym Testamentem, pomagał chorym i ubogim. Niektóre żywoty mówią, że był mistykiem i jako pierwszy widział otwarte niebo.
Jednak oskarżony o bluźnierstwo, został ukamienowany w 36 roku. Na pamiątkę tego wydarzenia znany jest staropolski zwyczaj obrzucania kościoła zbożem oraz polewanie miodem i obsypywanie pszenicą ław, co miało symbolizować dobre plony. W ikonografii św. Szczepan przedstawiany jest z otwartą księgą, na której leżą kamienie (w niektórych przekazach apostoł trzyma je w dłoni) oraz gałązką palmową. Jest patronem kamieniarzy, murarzy, krawców i kucharzy.
Drugiego dnia świąt Bożego Narodzenia w kościele katolickim przypominana jest postać św. Szczepana. Przywoływanie pierwszego męczennika w czasie Bożego Narodzenia ma zwracać uwagę wiernym, że boska ofiara dla człowieka niesie za sobą konieczność i ludzkiego poświęcenia, nawet jeśli wymaga oddania życia w imię Boga.
Drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia to także okazja do rodzinnych spotkań i wręczania prezentów. W niektórych krajach na świecie to właśnie w uroczystość św. Szczepana obchodzony jest Boxing Day, czyli dzień podarków. Związany jest on ściśle z patronem, ponieważ znany jest z pomocy potrzebującym. W kościołach ustawiane są puszki na datki, a wielu ludzi skłania się do indywidualnego i bezinteresownego wsparcia ubogich.