Nowy Rok przypada 1 stycznia. Jest to pierwszy dzień nowego kalendarzowego roku.
Pierwsze obchody Nowego Roku znane są ze starożytności. Rzymianie świętowali dzień boga Janusa, patrona początków i drzwi. Kościół katolicki również przyjął datę 1 stycznia za początek roku, ponieważ zgodnie z Ewangelią ósmego dnia po Bożym Narodzeniu Jezus został ochrzczony. Tym samym pierwszy stycznia stał się Uroczystością Świętej Bożej Rodzicielki Maryi.
Od XIX wieku po każdej odprawionej Mszy św. kapłani błogosławili wiernych słowami: Do siego roku!, które interpretowane jest jako życzenie, aby Bóg pozwolił dotrwać w zdrowiu do kolejnego nowego roku.
Niegdyś Nowy Rok przepowiadał pogodę na cały najbliższy rok, dlatego od pierwszego stycznia przez 12 kolejnych dni (po jednym na każdy miesiąc) obserwowano niebo. Pierwsza osoba, która przestąpiła próg domu wróżyła szczęście (mężczyzna) lub niepowodzenie (kobieta) domownikom. Inną tradycją było, aby 1 stycznia wstać bardzo wcześnie, aby w kolejnym roku nie być leniwym. Tego dnia starano się nie kłócić, ale okazywać sobie życzliwość i serdeczność.
Nowy Rok to czas szczególny, ponieważ niesie ze sobą nadzieje na lepsze dni. Pomóc szczęściu mają postanowienia noworoczne, które jednocześnie są sprawdzianem wytrwałości.
1 stycznia jako święto państwowe i kościelne jest dniem wolnym od pracy oraz zobowiązuje do uczestnictwa w liturgii.